MENU
  • ÇEVİRİ
  • YORUM
  • YARGI KRİZİ
  • PİYASALAR
  • GÜNDEM
  • DÜNYA
  • EDİTÖRDEN
  • SPOR
  • KÖŞE YAZILARI
  • DOSYA>Seçimin Ardından
  • GENEL
  • KİTAP
  • DOSYA>Avrupa'nın Seçimi
  • DOSYA>Emekliler
  • YAZARLAR
  • FOTO GALERİ
  • WEB TV
  • ASTROLOJİ
  • RÜYA TABİRLERİ
  • HABER ARŞİVİ
  • YOL TRAFIK DURUMU
  • RÖPORTAJLAR
  • Künye
  • Gizlilik Politikası
  • E-Bülten
Yeni Arayış
Yeni Arayış
Yeni Arayış
  • ANA SAYFA
  • KÖŞE & YORUM YAZILARI
  • GÜNDEM
  • KATEGORİLER
    • SİYASET
    • EKONOMİ
    • DIŞ POLİTİKA
    • KÜLTÜR SANAT
    • HUKUK
    • TEKNOLOJİ
    • PSİKOLOJİ
    • FELSEFE
    • KENT
    • EDEBİYAT
    • SAĞLIK
    • ASTROLOJİ
    • GEZİ
    • SÖYLEŞİ
    • EKOLOJİ
    • MEDYA
    • EĞİTİM
  • KÜNYE & İLETİŞİM
Kapat

Alışmaya alışmak

Ana SayfaSi̇yasetAlışmaya alışmak
Alışmaya alışmak

Alışmak, bazen sadece hayatta kalmak için seçilen bir yol gibi görünse de, çoğu zaman yaşamın içindeki suça sessiz bir ortaklık anlamı taşır.

23 Mayıs, 2025, Cuma 03:40
  • yazdıryorum yazfont küçültfont büyüt
Tuğba Muslu
Tuğba Muslu

Suçu bizi yönetenlerde aramayalım. Onlar kendi iktidarların, menfaatlerinin doğrultusunda tüm doğruları yerle yeksan etmeyi düşünebilir, bunu hayata geçirebilirler. Unutmayalım ki biz, tüm iktidarlardan daha güçlü ve daha kalıcıyız.Eğer alışmaya alışmazsak, tüm diplerden çıkabilir, hak ettiğimiz yaşam koşullarına yeniden erişebiliriz.

‘‘İnsan her şeye alışır’’ derler. Bu cümle, ilk bakışta bir direnç ve uyum göstergesi gibi görünse de, aslında kabullenişin en tehlikeli biçimini içinde taşır. Çünkü alışmak, yalnızca koşullara uyum sağlamak değil, aynı zamanda koşulları sorgulamamayı da öğrenmektir.

Hukuksuzluğa, adaletsizliğe, eşitsizliğe, alışmak…

Ülkemizde  neredeyse her gün yaşanan skandallar artık sıradan birer haber başlığına dönüşmüş durumda… Bir sabah öğrencilerin gözaltına alındığını okuyoruz; ertesi gün, siyasi davaların adaleti mahkeme salonlarında nasıl ayaklar altına aldığını…

Alışıyoruz her gün biraz daha… 

Acıya, değersizliğe, yok sayılmaya…

Sustukça alışıyoruz, alıştıkça susuyoruz… 

Alışmak, bir tür unutmadır. İlk başta rahatsız eden şeyler, zamanla yaşamın olağan parçasına dönüşür. Gözümüz karanlığa alışır, kulaklarımız çığlıkları duymamaya başlar. 

Alışmak, bazen sadece hayatta kalmak için seçilen bir yol gibi görünse de, çoğu zaman yaşamın içindeki suça sessiz bir ortaklık anlamı taşır. Ahlaki sorumluluk insanın sadece yapıp ettiklerinde değil, yapmadıklarında da mevcuttur. Sessizlik ve alışma, pasif bir onay anlamına gelir. 

Adaletsizliğe ilk tanık olduğumuzda bir şeyler titrer içimizde. Vicdanımız ses verir, öfkemiz parlar, aklımız sorular sorar. Bu bir mahkeme kararı olabilir, sokakta yaşanan polis şiddeti, bir kadının çığlığı, bir çocuğun çaresizliği… 

Hukukun olması gerektiği yerde susması, eşitliğin olması gerektiği yerde yokluğu canımızı yakar. Ama zaman geçtikçe bu anlar sıradanlaşır. Haber olur, paylaşılır, tartışılır… ve sonra unutulur. 

Ve en nihayetinde, biz bu unutmayı kanıksarız.

Hukuksuzluk sistematik hale geldiğinde, ona karşı verilen bireysel öfke yerini sessiz bir iç çekişe bırakır. İnsanlar önce tepki gösterir, sonra yorulur. Çünkü her isyan cevapsız kalırsa, en sonunda sükunet bile bir korunma biçimi olur. 

İşte tam burada, adaletsizlik kendini yeniden üretmeye başlar… Yorulan isyanla, devamında gelen sessizlikle… 

Eşitsizlik artık açık bir çelişki olmaktan çıkar, düzenin kendisi olur. 

Herkesin kabul ettiği, sorgulamadığı, hatta bazen savunduğu bir ‘‘gerçeklik’’ haline dönüşür.

İşte alışmaya alışmak tam da budur. Bir adaletsizliğe değil, onun sürekliliğine alışmak.

Hukuksuzluğa değil, hukuk aramamanın sıradanlığına alışmak.

Eşitsizliğe değil, eşitlik beklentisinin bile absürt gelmesine alışmak. 

Adaletsizlik sadece haksız kararlarla değil, bu kararlara sessiz kalındığında güçlenir. 

Hukuksuzluk sadece kural ihlaliyle değil, o ihlallere göz yuman toplumla kökleşir. Ve eşitsizlik sadece kaynak dağılımıyla değil, bu dengesizliği ‘‘kader’’ diye yutkunanlarla kurumsallaşır. 

Alıştık kadınların sokak ortasında öldürülmesine.

Alıştık adaletin, sadece güçlüler için çalışmasına. 

Alıştık eşitsizliğe…hukuksuzluğa…çarpık zihniyetlerin, ideolojilerin bizi her gün parçalara ayırmasına…

Her haber bülteni bir ölüm ilanına dönüştü, her fotoğraf bir kadının son gülümsemesi…

Kadınlar mahkemelerde öldürüldükleri için değil, kalıplara uymadıkları için yargılandı. 

Erkekler ‘‘tahrik indirimi’’ aldı, ‘’iyi hal’’ ödülüyle serbest bırakıldı.

Katillerin önüne kırmızı halı serilmedi belki ama adliye koridorları onlar için hiç dar olmadı.

Ve biz, her ‘‘iyi hal’’ kararından sonra bir kez daha öğrendik: Bu ülkede hukuk değil, alışkanlıklar hüküm sürüyor.  

Yalnızca kadın cinayetlerine değil, hukukun bütünüyle siyasallaşmasına da alıştık.

Artık biz, sadece hukuksuzluğa değil, hukukun gösteriye dönüştürülmesine de alıştık.

İtirazlarımız küstü, umudumuz sustu. Ve her suskunluk, yeni bir adaletsizliğe alan açtı.

İşte bu hal, sadece bireyin değil, toplumun çöküşüdür. Çünkü toplumlar adaletsizlikten değil, adaletsizliğe gösterilen tepkisizliğin sürekliliğinden çöker. 

Eğer hukuksuzluğu izlemeye alıştıysan, hukukun yerini güç alır. 

Eğer eşitsizliğe alıştıysan, hakkı değil konumu savunmaya başlarsın.

Ve eğer bunlara alışmaya da alıştıysan, artık hiçbir şey seni sarsmaz. Çünkü sarsacak bir vicdan artık kalmamıştır artık.

Adaletsizlik sadece haksız kararlarla değil, bu kararlara sessiz kalındığında güçlenir. 

Hukuksuzluk sadece kural ihlaliyle değil, o ihlallere göz yuman toplumla kökleşir. Ve eşitsizlik sadece kaynak dağılımıyla değil, bu dengesizliği ‘‘kader’’ diye yutkunanlarla kurumsallaşır. 

İşte bu yüzden en büyük tehdit, alışmak değil; alışmaya alışmaktır. Çünkü orada artık bir itiraz yoktur. Bir umut yoktur. Sadece kanıksanmış bir çürüme vardır. 

Ve belki de bu yüzden, en ahlaki eylem hala şaşırabilmektir.  

Bir hukuksuzluk karşısında hala utanabilmek, bir eşitsizlik karşısında hala haykırabilmektir.

Çünkü insansın insan kalabilmesi için alışmaya direnmesi gerekir. 

Alışmaya alışmak, bireysel bir ruhsal çözülmeden öte, toplumsal bir patolojidir. Bu patoloji, hukuk devleti ilkesinin içinin boşaltılmasına, eşit yurttaşlık idealinin terk edilmesine ve adaletin sadece bir temenni olarak kalmasına zemin hazırlar. 

Bu nedenle gerçek bir demokratik toplum, yalnızca adaletsizliğe değil, adaletsizliğe alışmaya da direnç gösterebilen bir topluluktur. 

Hep suçu bizi yönetenlerde aramayalım. Onlar kendi iktidarların, menfaatlerinin doğrultusunda tüm doğruları yerle yeksan etmeyi düşünebilir, bunu hayata geçirebilirler.

Unutmayalım ki biz, tüm iktidarlardan daha güçlü ve daha kalıcıyız.

Eğer alışmaya alışmazsak, tüm diplerden çıkabilir, hak ettiğimiz yaşam koşullarına yeniden erişebiliriz.

Yazarlar sayfasını izyeret ettiniz mi?
AlışmakYönetilmekİktidar

Yorum Yazın

Tuğba Muslu
    Tuğba Muslu

    Bizi Takip Edin
    Facebook
    X (Twitter)
    Instagram
    Linkedin
    Mastodon
    Bluesky
    Köşe Yazarları
    Çağatay Arslan
    Çağatay Arslan Yeliz’in top atışları: Soğuk Savaş’tan kalma ucuz taktikler
    Reha Çamuroğlu
    Reha Çamuroğlu İktidar medyası 
    Bilal Sambur
    Bilal Sambur Kabilecilikle barış olur mu?
    Korhan Gümüş
    Korhan Gümüş Çelik Gülersoy’un sıra dışı kamusal alan deneyimi 
    Bekir Ağırsoy
    Bekir Ağırsoy Venüs'e bakmak Zühre'yi görmek
    Murat Aksoy
    Murat Aksoy Top şimdi iktidarın sahasında
    İlter Turan
    İlter Turan Aşırı seçkin üretimi sorun yaratabilir
    Hakan Tahmaz
    Hakan Tahmaz PKK’nın silah bırakması ve feshi: Siyasetin gerekleri, toplumsal beklentiler
    Fatih Öztürk
    Fatih Öztürk Yargısal Aktivizm: Yargı eliyle siyaseti şekillendirirken Robert Justin Lipkin’i okumak ve Ran Hirschl’i dinlemek
    Serap Mumcu
    Serap Mumcu Yunan Sanatı’na giriş
    Nazlı Akyüz
    Nazlı Akyüz Bir koridordan fazlası: Zengezur hattında Rusya-Azerbaycan gerilimi
    Erdem Bağcı
    Erdem Bağcı 2025 yıl sonu için beklenen riskler
    Burcu Ağca Karakaya
    Burcu Ağca Karakaya PISA 2025 ile Eğitimin yeni rotası: İklim okuryazarlığı ve geleceğin sorumlu vatandaşları
    Betül Özdemir Güran
    Betül Özdemir Güran Büyüyünce ne olacaktın
    Mehmet Akif Koç
    Mehmet Akif Koç Modern İran nesrinin sosyalist-Türk öncüsü: Gulam-Hüseyin Sâedî
    SON GELİŞMELER
    İhraç edilen teğmenlerin avukatlardan açıklama
    İhraç edilen teğmenlerin avukatlardan açıklama
    Saadet Partisi Genel Başkanı Mahmut Arıkan, Yalova'da tersane işçileriyle bir araya geldi
    Saadet Partisi Genel Başkanı Mahmut Arıkan, Yalova'da tersane işçileriyle bir araya geldi
    MSB kararını açıkladı: Teğmenler TSK'dan ihraç edildi
    MSB kararını açıkladı: Teğmenler TSK'dan ihraç edildi
    DEM Parti İmralı Heyeti’nden Pervin Buldan, DTK Eş Başkanı Leyla Güven’i cezaevinde ziyaret etti
    DEM Parti İmralı Heyeti’nden Pervin Buldan, DTK Eş Başkanı Leyla Güven’i cezaevinde ziyaret etti
    instagram gel gel
    Yeni Arayış
    KünyeGizlilik PolitikasıE-BültenRSSSitemapSitene EkleArşiv
    SOSYAL MEDYA BAĞLANTILARI
    FACEBOOKTWITTERINSTAGRAMLINKEDIN

    Yeni Arayış | Onemsoft Haber Yazılımı