MENU
  • ÇEVİRİ
  • YORUM
  • YARGI KRİZİ
  • PİYASALAR
  • GÜNDEM
  • DÜNYA
  • EDİTÖRDEN
  • SPOR
  • KÖŞE YAZILARI
  • DOSYA>Seçimin Ardından
  • GENEL
  • KİTAP
  • DOSYA>Avrupa'nın Seçimi
  • DOSYA>Emekliler
  • YAZARLAR
  • FOTO GALERİ
  • WEB TV
  • ASTROLOJİ
  • RÜYA TABİRLERİ
  • HABER ARŞİVİ
  • YOL TRAFIK DURUMU
  • RÖPORTAJLAR
  • Künye
  • Gizlilik Politikası
  • E-Bülten
Yeni Arayış
Yeni Arayış
Yeni Arayış
  • ANA SAYFA
  • KÖŞE & YORUM YAZILARI
  • GÜNDEM
  • KATEGORİLER
    • SİYASET
    • EKONOMİ
    • DIŞ POLİTİKA
    • KÜLTÜR SANAT
    • HUKUK
    • TEKNOLOJİ
    • PSİKOLOJİ
    • FELSEFE
    • KENT
    • EDEBİYAT
    • SAĞLIK
    • ASTROLOJİ
    • GEZİ
    • SÖYLEŞİ
    • EKOLOJİ
    • MEDYA
    • EĞİTİM
  • KÜNYE & İLETİŞİM
Kapat

Yalın

Ana SayfaPsi̇koloji̇Yalın
Yalın
27 Aralık, 2024, Cuma 07:50
  • yazdıryorum yazfont küçültfont büyüt
Buse Ayazma
Buse Ayazma

Yalnız olabilmek, yalnız kalabilmek hatırlayın, bizim erişkin olduğumuzu belki de kendi kendimize ilk kez fark ettiğimiz anlardı. Ne oldu nasıl oldu ise bizim yalnızlığımız “bir erişkinin kendine yetebilme” durumundan çıktı ve “duyarsız bir birey olma” tanımına doğru kaydı. 2024 yılında gelinen bu durum ve “Kalabalık Yalnızlık”ın birinci çıkma durumu o nedenle artık beni şaşırtmıyor. Yalnızlık; kökü “Yalın”. Ne kadar da manidar değil mi?

Yılın bu zamanları yine “en”lerle dolup taşıyor. Aralık ayları benim de en sevdiklerimden biri. Bitişler, vedalar, ayrılıklar, kopuşları temsil ettiğini düşündüğüm Aralık ayı belki de bize bu özelliği ile aslında başlangıçları müjdeliyor. Bitişlerin ve başlangıçların belirsizliği ile bilinmezliği üzerine umut etmek, insanı hayatta tutan en önemli şey belki de. Belki de o nedenle Pazartesi sabahları da bana “sendrom” yerine “umut” yüklüyor, “neşe” yüklüyor.

Senenin bu zamanlarının benim gönlümde ayrıca bir yere sahip olmasının başka bir nedeni de tahmin edersiniz ki “Kelimeler.” Gönlümdeki yeri tartışılmaz, her birini bir çocuk merakıyla araştırdığım, uzun yolculuklardaki sözlüklerin arasından bana her seferinde başka başka ufuklar açan kelimeler.

Türk Dil Kurumu’nun sosyal medya hesaplarını takip edenler bilir ki, uzun zamandır her sabah “Günün Kelimesi” paylaşılır. Ben de her sabah keyifle “Acaba nedir nedir?” diye açar bakardım. Ve sene sonunda beklenen oldu.

Türkiye Cumhuriyeti Kültür ve Turizm Bakanlığı, Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Türk Dil Kurumu ve mezunu olmaktan böyle anlarda ve projelerde ayrıca gurur duyduğum Ankara Üniversitesi işbirliği ile Ankara Üniversitesi İletişim Araştırmaları ve Uygulama Merkezi’nin (İLAUM) Değerlendirme Kurulu’nun belirlediği 7 kelime/kavram belirlendi: “Kalabalık Yalnızlık”, “Merhamet”, “Yabancılaşma”, “Algortima”, “Yozlaşma”, “Yapay Zeka” ve “Dijital Yorgunluk”.

Seçenekleri gördüğümde, aslında 2024 yılında benim de yayınlanmış bir yazımın başlığı olmasına rağmen “Merhamet”i direkt elediğimi hatırlıyorum. Çünkü içinde bulunduğumuz çağın bir merhamet çağı olmadığı ortada. Hatta bir çoğumuzun herhangi bir şeye, bir kişiye merhamet edebilecekken etmemeyi özellikle seçtiği günlerden geçmekteyiz. “Yabancılaşma”nın ise günümüzde geldiğimiz noktayı anlatabilmek adına fazla iyimser kaldığını düşünüyorum. Bana kalırsa herhangi bir şeye, bir kişiye, bir kavrama, dünyaya yabancılaşma durumunu geçeli hayli oluyor. “Algoritma” ise şu anki toplumumuzun herhangi bir duygu durumuna dokunan bir kelime değil. O da fazlaca “Teknik” olmasından kaybetti. “Yozlaşma” ile ilgili de düşündüklerim “Yabancılaşma” ile benzer aslında. 2024’ün değil de belki 1980’lerden sonra başımıza gelenler için iyi bir seçenek olabilirdi. “Dijital Yorgunluk” kavramı ile ilgili düşündüklerim ise bu durumun tam tersi. “Yeni Medya Yorgunluğu” veya “Sosyal Medya Yorgunluğu” gibi bir kavram, belki biraz daha ön plana çıkabilirdi fakat “Dijital Yorgunluk” dedim mi biraz daha teknik, bilimsel ve dijitalleşme adına biraz daha emek sarf etmiş bir toplum canlanıyor benim gözümde. Halbuki biz halen elektronik imza ile hallolabilecek veya bir PDF çıktısı ile iletilebilecek evrakların basılı halde “kargo” ile iletilmesini isteyen bir toplumuz. Değil yorgunluğunu konuşmak bence dijitalleşmeyi bile desturla ağıza almak gerekiyor şu durumda.

“Kalabalık Yalnızlık” kavramı bana Adorno’nun sanatın endüstrileşmesi üzerine yaşadığı sancıyı, bunu kabul edemeyişini çağrıştırır hep. Onun hayatını okuduğumda fazlaca sarsılmış ve onun bu hayattan kendisini kimseye tam olarak ifade edemeden ayrıldığı fikrine kendimi kaptırmıştım Ahmet Taner Kışlalı dersliğindeki sıralarda oturduğum yıllarda. O nedenle belki ben kendi içimde yaşadığım “Kalabalık Yalnızlıklar” durumunu fazlaca romantize ettiğimden aklımda “Yapay Zeka”yı birinci seçtim.

ROMANTİZMİN BİLİME KARŞI ZAFERİ

Son iki seçenekten “Kalabalık Yalnızlık” ve “Yapay Zeka” arasından ise benim favorim “Yapay Zeka” idi. Çünkü “Kalabalık Yalnızlık”ı hayli romantik bulmuştum. “Kalabalık Yalnızlık” kavramı bana Adorno’nun sanatın endüstrileşmesi üzerine yaşadığı sancıyı, bunu kabul edemeyişini çağrıştırır hep. Onun hayatını okuduğumda fazlaca sarsılmış ve onun bu hayattan kendisini kimseye tam olarak ifade edemeden ayrıldığı fikrine kendimi kaptırmıştım Ahmet Taner Kışlalı dersliğindeki sıralarda oturduğum yıllarda. O nedenle belki ben kendi içimde yaşadığım “Kalabalık Yalnızlıklar” durumunu fazlaca romantize ettiğimden aklımda “Yapay Zeka”yı birinci seçtim.

Fakat yılın sonunda gördüm ki romantizm yine bilime karşı kazanmış. Oylamaya katılan bir milyon kadar bireyin oyunun sonucuna göre “Kalabalık Yalnızlık”ın seçilmesi bir tesadüf mü? Tabii ki değil. Demek ki biz Yapay Zeka’nın bize sunduklarından çok içinde bulunduğumuz yalnızlığın sancısını daha çok hissediyoruz. Güne başlar başlamaz karıştığımız o kalabalığın içerisinde aslında ne kadar yalnız olduğumuzun da farkındayız demek ki. Bu, benim nüktesini yapmaya çalıştığım şekli ile sadece “Romantizm” ile açıklanabilecek bir durum değil maalesef. Keşke öyle olsaydı ve biz “kalabalıklar içinde ne kadar da yalnızız.” şeklinde şımarıkça dramların arkasına saklanıp “Tyler Durden”cülük oynayabilseydik. Fakat dediğim gibi durum çok daha vahim. Çünkü dünya gittikçe yalnızlık balonlarının büyümesi ile daha da nefes alınamayacak bir hal olma yolunda hızla ilerliyor. Peki, bu ne demek?

Yalnızlık balonlarını her bireyin kendi halkasını çizdiği bir dünya olarak düşünebiliriz. Bu balonların içerisine zamanla dolan su gibi bireysellik denilen bir kavram yerleştirildi. “Sen bir bireysin.”, “Birey olmanın verdiği haklar” vesaire şeklinde güzellemeler de yapıldıktan sonra toplum olarak “birey” olmayı çok sevdik ve yalnızlık balonlarımızın içine başka başka sular doldurduk: Güçlü olmak, kendi kendine yetmek, kendi içine dönmek… gibi bazı-ve benim bu çağda bu kadar insanın halen nasıl bu kadar kapıldığını anlayamadığım-birtakım spiritüel ekler. Kısaca “yalnızlık” dediğimiz kavramın da içi boşaltılarak bambaşka bir boyuta getirildi ve yalnızlık eşittir bencillik, kendini dış dünyaya kapatmak, kendinden başkasını düşünmemek, tabiri- caizse “Benden sonra tufan”cılık gibi bir duruma evrildi. Halbuki “yalnızlık” ve “yalnız” olabilme durumu aslında yetişkinliğe varan yolculukta uğranılan duraklardan ve hatta en keyifli duraklardan biriydi. Yalnız olabilmek, yalnız kalabilmek hatırlayın, bizim erişkin olduğumuzu belki de kendi kendimize ilk kez fark ettiğimiz anlardı.

Ne oldu nasıl oldu ise bizim yalnızlığımız “bir erişkinin kendine yetebilme” durumundan çıktı ve “duyarsız bir birey olma” tanımına doğru kaydı. 2024 yılında gelinen bu durum ve “Kalabalık Yalnızlık”ın birinci çıkma durumu o nedenle artık beni şaşırtmıyor.

Sözün özü, kelimeler aslında size durumun nereden nereye geldiğini çok güzel fısıldar bazı gecelerde. Yalnızlık; kökü “Yalın”. Ne kadar da manidar değil mi? Tüm bu satırların anlatmaya çalıştığını tek kelime ile anlatmak gibi: Yalın.

Yazarlar sayfasını izyeret ettiniz mi?

Yorum Yazın

Buse Ayazma
    Buse Ayazma

    Bizi Takip Edin
    Facebook
    X (Twitter)
    Instagram
    Linkedin
    Mastodon
    Bluesky
    Köşe Yazarları
    Armağan Öztürk
    Armağan Öztürk CHP’nin AKP ile müzakere yapma zorunluluğu
    Kübra Evliyaoğlu
    Kübra Evliyaoğlu Aynı nehrin kuyusu: Sonsuz döngüler
    Başak Yağmur Eray
    Başak Yağmur Eray Duvarlarda Mualla, küpürde direniş
    Bilgehan Uçak
    Bilgehan Uçak Economist Konferansı’ndan 
    Beril Esra Atahan
    Beril Esra Atahan Bazen cennet, bazen cehennem: Bipolar biriyle ilişki yaşamak 
    Hakan Tahmaz
    Hakan Tahmaz Yargı eliyle silkelenen CHP ve muhalefet
    Çağhan Uyar
    Çağhan Uyar Hiçbir şey olmasa da bir şeyler olmuştur zihniyeti
    Akın Özçer
    Akın Özçer Anayasa referandumu
    Zana Gümüş
    Zana Gümüş Strazburg’da boş bırakılan koltuk
    Emir Berke Yaşar
    Emir Berke Yaşar CHP'nin olmadığı bir Türkiye, doğal kaynakları olmayan bir Rusya'dır
    Eser Karakaş
    Eser Karakaş Erdoğan’ın büyük siyasi gafı: “CHP Ankara merkezli siyaset yapmalı”
    Mustafa Ergen
    Mustafa Ergen Dijital uçurum 2.0: Yeni sömürgeciliğin veri kolonileri
    Yüksel Işık
    Yüksel Işık Sarı öküzler çoğalmadan…
    Murat Kartalkaya
    Murat Kartalkaya Kalbimizi kıra kıra!
    SON GELİŞMELER
    İhraç edilen teğmenlerin avukatlardan açıklama
    İhraç edilen teğmenlerin avukatlardan açıklama
    Saadet Partisi Genel Başkanı Mahmut Arıkan, Yalova'da tersane işçileriyle bir araya geldi
    Saadet Partisi Genel Başkanı Mahmut Arıkan, Yalova'da tersane işçileriyle bir araya geldi
    MSB kararını açıkladı: Teğmenler TSK'dan ihraç edildi
    MSB kararını açıkladı: Teğmenler TSK'dan ihraç edildi
    DEM Parti İmralı Heyeti’nden Pervin Buldan, DTK Eş Başkanı Leyla Güven’i cezaevinde ziyaret etti
    DEM Parti İmralı Heyeti’nden Pervin Buldan, DTK Eş Başkanı Leyla Güven’i cezaevinde ziyaret etti
    instagram gel gel
    Yeni Arayış
    KünyeGizlilik PolitikasıE-BültenRSSSitemapSitene EkleArşiv
    SOSYAL MEDYA BAĞLANTILARI
    FACEBOOKTWITTERINSTAGRAMLINKEDIN

    Yeni Arayış | Onemsoft Haber Yazılımı