Ailenin umut ışığı küçük kızları Elif’ti. Elif, okulda oldukça başarılı bir öğrenciydi. Eğitim hayatında gösterdiği başarılar, ona öğretmenlerinin ve arkadaşlarının takdirini kazandırmıştı. En büyük hayali ise iyi bir meslek edinip, daha iyi yaşam koşullarına sahip olabileceği bir ülkeye yerleşmekti. Her gün derslerine çalışıyor, gelecekte ailesine daha iyi bir yaşam sunabilmek için çabalıyordu.
Size çok zamandır rakamları ve rakamların bize fısıldadıklarını anlatıyorum. Bazen sayılardan sıyrılarak küçük öyküler anlatmak bana iyi geliyor. Umarım sizin içinde öyledir. Bugün size çok tanıdık gelecek bir hikaye anlatacağım.
“Küçük bir Anadolu kasabasında yaşayan Yılmaz ailesi, ülkenin içinden geçtiği zorlu ekonomik koşulların ağırlığını, birçokları gibi her gün daha fazla hissediyordu. Aile, dört kişiden oluşuyordu: baba Hüseyin, anne Ayşe, büyük oğulları Mehmet ve küçük kızları Elif. Hüseyin, 65 yaşına gelmiş emekli bir öğretmendi. Yıllarca eğitim sistemine hizmet etmiş, yüzlerce öğrenci yetiştirmişti. Emekli maaşıyla bir nebze olsun rahat bir yaşam sürmeyi umarken, artan enflasyon ve yaşam maliyetleri karşısında maaşı adeta eriyor, kendini çaresizliğe hapsolmuş hissediyordu. Ayşe ise ev hanımıydı; çocuklarını büyütmüş, evin işlerini çekip çevirmişti. Ancak, son yıllarda artan ekonomik sıkıntılar nedeniyle ara sıra varsıl tanıdıklarının evlerine temizliğe gitmek zorunda kalıyordu.
Büyük oğulları Mehmet, liseden mezun olduktan sonra üniversiteye gitme şansı bulamamış, bir tekstil fabrikasında asgari ücretle çalışmaya başlamıştı. Her sabah erken saatlerde fabrikaya gidiyor, akşam geç saatlerde yorgun argın eve dönüyordu. Mehmet’in aldığı maaş, ailenin temel ihtiyaçlarını karşılamak için yeterli olmuyordu. Çalışma koşulları ağır, maaşı ise enflasyon karşısında kuşa dönmüştü. Gençlik hayalleri çoktan gerilerde kalmış, sevdiği kız onu beklemekten yorulmuş ve başkasıyla evlenmişti.
Ailenin umut ışığı ise küçük kızları Elif’ti. Elif, okulda oldukça başarılı bir öğrenciydi. Eğitim hayatında gösterdiği başarılar, ona öğretmenlerinin ve arkadaşlarının takdirini kazandırmıştı. En büyük hayali ise iyi bir meslek edinip, daha iyi yaşam koşullarına sahip olabileceği bir ülkeye yerleşmekti. Her gün derslerine çalışıyor, gelecekte ailesine daha iyi bir yaşam sunabilmek için çabalıyordu.
Son birkaç yıldır ülkede yaşanan yüksek enflasyon, cari açık ve bütçe açığı, Yılmaz ailesinin hayatını daha da zorlaştırmıştı. Temel gıda maddelerinin fiyatları her geçen gün artıyor, elektrik ve doğalgaz faturaları adeta bir kabusa dönüşüyordu. Aile, ekonomik sıkıntılar nedeniyle temel ihtiyaçlarını bile karşılamakta zorlanıyordu. Ayşe, markete gittiğinde artık eskisi gibi rahatça alışveriş yapamıyor, her şeyin fiyatını defalarca kontrol ediyordu. Hüseyin ise emekli maaşıyla sadece faturaları ödeyebiliyor, ilaçlarını bile almakta zorlanıyordu.
Okulda burslu okuduğu için eğitim masrafları bir nebze olsun hafifti. Elif, başarılı bir öğrenci olduğu için öğretmenleri ona destek oluyordu. Üniversite sınavına az bir süre kala, Elif gecelerini ders çalışarak geçiriyordu. Bir gün iyi bir mühendis olup, yurt dışında çalışmanın hayalini kuruyordu.
İYİ BİR MÜHENDİS OLUP YURT DIŞINDA ÇALIŞMA HAYALİ
Mehmet’in maaşı asgari ücretin biraz üstünde olmasına rağmen, geçim sıkıntısı nedeniyle borçları bir türlü azalmıyordu. Çalıştığı iş yerinde ise zam beklentileri hep boşa çıkıyordu. İş yerinin patronu, ekonomik durumu gerekçe göstererek maaşlara zam yapmıyor, bir işi olduğu için şanslı olduğunu söylüyordu. Mehmet, bir yandan çalışırken diğer yandan da evin geçimine katkı sağlamak için ek işler yapmaya çalışıyordu. Geceleri taksi şoförlüğü yapıyor, bazen de inşaat işlerinde çalışıyordu. Ancak, bu tempoya ayak uydurmak her geçen gün daha da zorlaşıyordu.
Elif ise geleceğine dair umutlarını canlı tutmak için var gücüyle çalışıyordu. Okulda burslu okuduğu için eğitim masrafları bir nebze olsun hafifti. Ancak, üniversiteye hazırlanmak için aldığı ders kitapları ve testler bile aile bütçesine yük oluyordu. Elif, başarılı bir öğrenci olduğu için öğretmenleri ona destek oluyordu. Üniversite sınavına az bir süre kala, Elif gecelerini ders çalışarak geçiriyordu.
Bir gün iyi bir mühendis olup, yurt dışında çalışmanın hayalini kuruyordu. Yılmaz ailesi, her şeye rağmen birbirine kenetlenmiş, zorluklara karşı birlikte mücadele ediyordu. Ekonomik sıkıntılar aileyi her geçen gün daha fazla zorlasa da, umutlarını yitirmemeye çalışıyorlardı. Hüseyin, çocuklarına her zaman dürüst ve çalışkan olmayı öğütlüyor, Ayşe ise çocuklarının geleceği için elinden geleni yapıyordu. Mehmet, ailesine daha iyi bir yaşam sunabilmek için çabalarken, Elif ise hayallerine ulaşmak için var gücüyle çalışıyordu.
Bir gün Elif, başarıyla tamamladığı mühendislik eğitiminin ardından, hayalini kurduğu yurtdışında çalışma fırsatını yakaladı. Ailesi, gözlerinde yaşlarla ve gururla onu uğurladı. Elif, uçak havalandığında aşağıya, ailesine ve memleketine, yetiştiği topraklara baktı. İçinde büyük bir hüzün ve umut karışımı vardı…
AİLESİ, GÖZLERİNDE YAŞLARLA VE GURURLA ONU UĞURLADI
Ülkenin içinde bulunduğu ekonomik sıkıntılar, Yılmaz ailesinin yaşamını derinden etkiliyordu. Ancak, aile fertleri birbirine destek olarak, zorlukların üstesinden gelmeye çalışıyordu. Elif’in hayalleri, aile için bir umut ışığı olmuştu. Günün birinde Elif’in başarılı olacağına inanan aile, geleceğe dair umutlarını canlı tutarak, daha iyi günler görme hayaliyle yaşamaya devam ediyordu.
Bir gün Elif, başarıyla tamamladığı mühendislik eğitiminin ardından, hayalini kurduğu yurtdışında çalışma fırsatını yakaladı. Ailesi, gözlerinde yaşlarla ve gururla onu uğurladı. Elif, uçak havalandığında aşağıya, ailesine ve memleketine, yetiştiği topraklara baktı. İçinde büyük bir hüzün ve umut karışımı vardı… Elif, ailesine daha iyi bir yaşam sunma hayaliyle, yeni bir ülkede, yeni bir başlangıç yaparken, onlara dönmeyi ve bir gün tüm bu zorlukları geride bırakmayı umut ediyordu. Ve o gün geldiğinde, Yılmaz ailesi, el ele vererek, yeniden doğdukları topraklarda, daha iyi bir yaşamı birlikte inşa edeceklerdi.”
Yorum Yazın