MENU
  • ÇEVİRİ
  • YORUM
  • YARGI KRİZİ
  • PİYASALAR
  • GÜNDEM
  • DÜNYA
  • EDİTÖRDEN
  • SPOR
  • KÖŞE YAZILARI
  • DOSYA>Seçimin Ardından
  • GENEL
  • KİTAP
  • DOSYA>Avrupa'nın Seçimi
  • DOSYA>Emekliler
  • YAZARLAR
  • FOTO GALERİ
  • WEB TV
  • ASTROLOJİ
  • RÜYA TABİRLERİ
  • HABER ARŞİVİ
  • YOL TRAFIK DURUMU
  • RÖPORTAJLAR
  • Künye
  • Gizlilik Politikası
  • E-Bülten
Yeni Arayış
Yeni Arayış
Yeni Arayış
  • ANA SAYFA
  • KÖŞE & YORUM YAZILARI
  • KATEGORİLER
    • SİYASET
    • EKONOMİ
    • DIŞ POLİTİKA
    • KÜLTÜR SANAT
    • HUKUK
    • TEKNOLOJİ
    • PSİKOLOJİ
    • FELSEFE
    • KENT
    • EDEBİYAT
    • SAĞLIK
    • ASTROLOJİ
    • GEZİ
    • SÖYLEŞİ
    • EKOLOJİ
    • MEDYA
    • EĞİTİM
  • KÜNYE & İLETİŞİM
Kapat

Geriye yürüyen olmayan kanun ve korku

ANA SAYFAHUKUKGeriye yürüyen olmayan kanun ve korku
Geriye yürüyen olmayan kanun ve korku

2013 koşullarından çok daha kötü, çöküntü içindeki ekonominin etkisiyle Gezi benzeri bir protestonun başlama olasılığı, belli ki iktidara her şeyden daha büyük bir korku veriyor.

30 Ocak, 2025, Perşembe 09:23
  • yazdıryorum yazfont küçültfont büyüt
Günal Kurşun
Günal Kurşun
yazı içi reklam

Kaynaklık ettiği hukuka ihanet edercesine İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı - çünkü dünyanın inandığı o modern hukuk İstanbul’da yazıldı- menajer Ayşe Barım hakkındaki iddianameye kaynaklık edecek sevk evrakında, henüz meclisten geçip hukuk halini almamış “etki ajanlığı” suçuna dayanıyor.

Roma İmparatorluğu döneminde meşhur bir hukukçu aile olan Falcidia ailesinden gelen Publius Falcidius, MÖ 40 yıllarında Lex Falcidia adlı bir hukuk şerhi kaleme aldı. Daha sonraları, İstanbul’da MS.525 yılında Bizans İmparatoru Justinianus I’in toplayacağı antik dünyanın en önemli hukuk eseri olarak kabul edilen Corpus Iuris Civilis’in Institutiones bölümünde de alıntılanacak olan bu eserde Publius Falcidius, kanunların geriye yürümezliği adlı eski Roma hukuku kuralının evrensel bir etkide olmasını savunuyor ve hiçbir hukuk kuralının konuluşundan önceki bir tarihe uygulanmaması gerektiğini savunuyordu.

İşte hukuk tarihinde bilinen bu en eski haliyle kanunların geriye yürümezliği kuralı, modern hukuk sistemlerinin tamamı tarafından benimsenerek bugün de kullanılıyor, çünkü mantık bunu gerektiriyor. Osmanlıca deyimiyle “makabline şamil olmama”, yani geçmişe etkili olmama kuralı sayesinde hiç kimse, eskiden suç sayılmayan bir fiilden dolayı gelecek bir tarihte suçlanamıyor.

Aslında öyle idi. Kaynaklık ettiği hukuka ihanet edercesine İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı - çünkü dünyanın inandığı o modern hukuk İstanbul’da yazıldı- menajer Ayşe Barım hakkındaki iddianameye kaynaklık edecek sevk evrakında, henüz meclisten geçip hukuk halini almamış “etki ajanlığı” suçuna dayanıyor. Henüz suç sayılmayan, 12 yıl önce de suç olmayan bir mesajlaşmaya dayanılarak tutuklanan Ayşe Barım üzerinden, “ünlüler” kitlesine de mesaj verilmiş oluyor.

“Türkiye medyasında en çok yayın başlatan gazeteci” unvanlı üstad Mehmet Y. Yılmaz, T24’de geçtiğimiz gün yayınlanan lezzetli analizinde menajer-oyuncu görüşmesinin nasıl suç delili olabildiğine dikkat çekiyor, savcılığın işine gelecek doğrultuda ifade vermeyen aktörler Halit Ergenç ve Rıza Kocaoğlu için soruşturma başlatılmış olmasını ise “istenildiği gibi ifade vermeme suçu” olarak tanımlıyor. Hukukçu olmasa bile SBF’de aldığı hukuk eğitiminin hakkını fazlasıyla veren parlak bir muhakeme ile savcıların ve hakimlerin aslında bilip de bilmemezlikten geldikleri hukuk kaidelerini yerine yerleştiriyor, bizim amiyane tabirle “aşağıdan uydurmak” dediğimiz savcılık çıkarımını ise olanca nezaketiyle “niyet okumak” olarak tanımlıyor.

2013 koşullarından çok daha kötü, çöküntü içindeki ekonominin etkisiyle Gezi benzeri bir protestonun başlama olasılığı, belli ki iktidara her şeyden daha büyük bir korku veriyor. Böyle bir şey olursa, o dönem protestolara katılmayan kitlelerin de katılma olasılığı, iktidarı böyle hukuk dışı “tedbirler” almaya yöneltiyor. Korku, hukuku yeniyor.

KORKU, HUKUKU YENİYOR

Dün bu konuda bir açıklama da İzmir Barosu’ndan geldi. Benim uzun süredir okuduğum en net baro açıklaması olan kısa metinde “Bir toplumun demokratik hak ve özgürlük taleplerinin en güzel dile getirildiği süreç olan Gezi'nin üzerinden 12 sene geçmesinin ardından başlattığınız haksız ve hukuka aykırı soruşturmalar yetersizdir (!) Lütfen bir an önce 1826 yılında İstanbul kale inşaatında başlatılan işçi grevi, 1968 üniversite işgalleri ve 15-16 Haziran 1970 işçi direnişi ile ilgili de soruşturma başlatın. Ülkemiz yetmezse de 1871 Paris Komünü, 1917 Bolşevik Devrimi ve 1975 Vietnam Savaşı’na soruşturma açabilirsiniz. Nasıl olsa sınır, dur durak yok. Buyurun.” deniyor.

2013 koşullarından çok daha kötü, çöküntü içindeki ekonominin etkisiyle Gezi benzeri bir protestonun başlama olasılığı, belli ki iktidara her şeyden daha büyük bir korku veriyor. Böyle bir şey olursa, o dönem protestolara katılmayan kitlelerin de katılma olasılığı, iktidarı böyle hukuk dışı “tedbirler” almaya yöneltiyor. O korku yüzünden en azından iki bin yıldır uygulanan hukuk kuralları rafa kaldırılabiliyor, Hukuk fakültesi birinci sınıf öğrencisinin yapmayacağı olmadık hukuk hataları, savcılar tarafından “yorum” adı altında geçerlilik kazanabiliyor. Korku, hukuku yeniyor.

İşte bu durumda bile, yeniden hukuk, daima hukuk demek gerekiyor. Pekâlâ iktidar çevreleri de bu kendi yarattıkları anti-hukuk düzeninde yargılanmak istemiyorlar. Hukuk tarihi ise, kurulan hukuk bumeranglarının geri dönüp sahibini vurduğu, ayarını bozdukların kantarın günü gelince ayar bozanı tarttığı örneklerle dolu. Diğer yandan, daha basın toplantısı devam ederken, toplantıda söylediği sözlerden ötürü İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu’na soruşturma açmak, korkunun bir başka veçhesi. Bunların tümü, hukukun artık nasıl terkedilerek yalnızca iktidarı besleyen uygulamalara izin verildiğinin kanıtları…

Hukuku bu derece araçsallaştırıp, yalnızca kendi çıkarına dayanan bir anti-hukuk uygulamasına imza atmak, geri dönülemeyecek hasarlara yol açıyor. Hukuk tarihi bunları da elbette kaydediyor.

Yazarlar sayfasını izyeret ettiniz mi?
Etki AjanlığıAyşe BarımGezi Direnişi

Yorum Yazın

yazı altı ebülten
Günal Kurşun
Günal Kurşun

Bizi Takip Edin
Facebook
X (Twitter)
Instagram
Linkedin
Mastodon
Bluesky
Köşe Yazarları
Sema Erder
Sema Erder Yolsuzluktan isyana: Devlet-Toplum ilişkilerinde meşruiyetin sorgulanması*
Eser Karakaş
Eser Karakaş Voleybol, basketbol, futbol, Ali Koç, liyakat, rekabet
Korhan Gümüş
Korhan Gümüş 6-7 Eylül Sergisi’ne yapılan saldırı kendisini nasıl deşifre etti?
Akın Özçer
Akın Özçer Yanlışta ısrar
Yüksel Işık
Yüksel Işık 12 Eylül’ü yenersek, geleceği kazanırız
Murat Kartalkaya
Murat Kartalkaya Beleş darının güvercini çok olur!
Çağhan Uyar
Çağhan Uyar Kemal Bey’e açık mektup
Bahattin Yücel
Bahattin Yücel Düyunu Umumiye ve Reji Deneyi
Reha Çamuroğlu
Reha Çamuroğlu Değişen savaşlar, değişen insanlar
Murat Aksoy
Murat Aksoy İhtiyaç olan tek şey: Samimi bir görüşme
Fahri Bakırcı
Fahri Bakırcı  “Bilimci” ve “Yiyimci” Makyavelizm üzerine (3)
Tunay Şendal
Tunay Şendal Karşı-Devrimci hafızanın intikamcı tarih anlatısı
Mustafa Ergen
Mustafa Ergen Yeni Aracılar Çağı: Reklamdan akademiye, Agentic Web ve ArXiv’in yükselişi
Herkül Millas
Herkül Millas Milli açıklamaların yetersizliği
Deniz Nas
Deniz Nas Dönüşen CHP, sol popülizm ve Özgür Özel
Bilal Sambur
Bilal Sambur Hakimiyet saplantısı, hassasiyet değildir
Semih Çoban
Semih Çoban Bir öğle arası: Stephansplatz’da 20 dakika
Aydan Bakan
Aydan Bakan Pijamalı balon
instagram gel gel
Yeni Arayış
KünyeGizlilik PolitikasıE-BültenRSSSitemapSitene EkleArşiv
SOSYAL MEDYA BAĞLANTILARI
FACEBOOKTWITTERINSTAGRAMLINKEDIN

Yeni Arayış | Onemsoft Haber Yazılımı